Miron Białoszewski w „Pamiętniku z powstania warszawskiego” opisał wydarzenia z roku 1944 z perspektywy dwudziestu trzech lat. Już w pierwszych słowach utworu narrator przyznaje, że jest 1967 rok, w momencie kiedy to pisze. Tak duża „wyrwa” czasowa podważa wiarygodność historyczną dokumentu, jakim powinien być pamiętnik. Autor opisuje w nim swoje doświadczenia z okresu powstania warszawskiego (od 1 sier "Pamiętnik z powstania warszawskiego" – pamiętnik Mirona Białoszewskiego. "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego" Mirona Białoszewskiego ukazał się drukiem w 1970 roku. Dopiero ta publikacja, uhonorowana nagrodą ministra kultury i sztuki drugiego stopnia, zwróciła uwagę szerszej publiczności na znanego dotąd tylko nielicznym autora paru tomików wierszy. Po pierwsze, Pamiętnik z powstania warszawskiego nie jest wierszem. Mamy tu narratora pierwszoosobowego, który relacjonuje wydarzenia bardzo dokładnie, choć pomija np. szczegóły wyglądu pomieszczeń, w których się znajduje (jak wiadomo, w sytuacji zagrożenia nie zwraca się uwagi na takie detale). "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego” Mirona Białoszewskiego to opis zdarzeń mających miejsce w Warszawie podczas powstania. Napisany jest językiem potocznym, prozą, gdyż autor stwierdził, że jest to najlepszy sposób oddania emocji i przedstawienia wydarzeń, jakie miały tam miejsce. PREZENTACJĘ PRZYGOTOWAŁA: MAŁGORZATA GEHRMANN "Pamiętnik z powstania warszawskiego" Miron Białoszewski *podczas wybuchu wojny był w III gimnazjum *podczas okupacji zdał maturę na tajnych kompletach *studiował polonistykę na tajnym Uniwerytecie Warszawskim *w latach 1942-1944 Pamiętnik z powstania warszawskiego - Miron Białoszewski - Streszczenie krótkie. Bohater wraca do siebie, po czym przenosi się ze swoimi bliskimi do ciotki Józi, a następnie do bezpiecznej i solidnej piwnicy obok. Następnie zaczyna się mordowanie ludzi przez Ukraińców. Kilkuset mężczyzn milczy i nie jest chętna do pomocy. Nawiązania i kontynuacje. Literackie obrazy powstańczej Warszawy odnaleźć można m.in. w utworach: Alarm Antoniego Słonimskiego. Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego. Modlitwa za zmarłych Kazimierza Wierzyńskiego. Mogiła na skwerze Witolda Hulewicza. Odmawiamy Zbigniewa Jasińskiego. Żądamy amunicji Zbigniewa Jasińskiego. Kolejna lekcja to intensywna praca nad językiem. Uczniowie wyszukują charakterystyczne środki stylistyczne i chwyty językowe. Zastanawiamy się też nad gatunkiem utworu, który zawiera cechy pamiętnika, dziennika i reportażu. Bardzo dużo pracujemy z tekstem, czytamy fragmenty, „dotykamy” dzieła. Szlachta polska głosiła pogląd, że wywodzi się od bitnych i rycerskich Sarmatów, ludu koczowniczego irańskiego pochodzenia, zamieszkującego do III w. p.n.e. ziemie nad dolną Wołgą. W obrębie sarmatyzmu pozostało przekonanie o wyższości stanu szlacheckiego nad pozostałymi grupami społecznymi. W świetle Pamiętników rysuje się Oz024. Temat: Literacki dokument powstania warszawskiego. Czas pracy: 2 jednostki lekcyjneMetody pracy:- rozmowa kierowana- praca z tekstem- wizualizacja - dyskusjaFormy pracy:indywidualna, grupowa Materiały:fragmenty "Pamiętnika z powstania warszawskiego", Słownik terminów literackich, fragmenty filmu "Pamiętnik z powstania warszawskiego".Cele:- charakteryzuje bohaterów - przytacza odpowiednie cytaty z „Pamiętnika z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego - doskonalenie techniki czytania ze zrozumieniem- opisuje odczucia, które budzi w nim utwór,- wypowiada się na temat wpływu przeżyć wojennych na więzi międzyludzkie,- porównuje dwa teksty kultury- wyszukuje informacje w tekście- opowiada o życiu mieszkańców Warszawy w wojennej rzeczywistości,Uczeń wie:- co to jest pamiętnik- co to jest anakolut, wyraz dźwiękonaśladowczy- kto to jest narratorUczeń potrafi:• dokonać analizy elementów świata przedstawionego w utworze: bohater, czas i miejsce zdarzeń, • wskazać narratora oraz literackie przykłady postaw ludzi wobec wojny i zagrożenia • potrafi wymienić cechy gatunkowe utworu• wskazać w tekście anakoluty• przedstawić te cechy narratora, które pozwalają genezę utworu odnieść do osobistych doświadczeń autora• wyjaśnić jaką funkcję w tekście pełnią: niedokończone zdania, wyrazy dźwiękonaśladowcze, równoważniki, anakoluty• porównać 2 teksty kultury: książkę, filmPrzebieg zajęć:Część wstępna:1. Powitanie uczniów. 2. Nauczyciel prosi uczniów, aby przypomnieli najważniejsze informacje historyczne związane z powstaniem warszawskim3. Nauczyciel podaje temat właściwa:1. Nauczyciel pyta: Co to jest pamiętnik? Jakie są jego cechy gatunkowe?2. Uczniowie w dalszej części zajęć zapoznają się z fragmentami "Pamiętnika z .....".3. Prowadzący prosi aby słuchacze uzasadnili czy ten tekst jest Uczniowie przypominają kim to jest narrator i określają kto jest narratorem w danym utworze. Równocześnie na prośbę nauczyciela przedstawiają takie jego cechy, które pozwalają genezę utworu odnieść do osobistych doświadczeń autora. Następnie dokonują analizy elementów świata przedstawionego: czas i miejsce Nauczyciel prosi aby uczniowie odpowiedzieli na poniższe pytania (podając przykłady z tekstu);Kim są bohaterowie? Jak wygląda ich życie w Warszawie? Jaką postawę przyjmują wobec wojny i zagrożenia? Jak przeżycia wojenne wpłynęły na więzi międzyludzkie?6. Słuchacze samodzielnie zapisują notatkę do Prowadzący zapoznaje uczniów z definicją słowa "anakolut". Prosi aby znaleźli przykłady w tekście. Następnie pyta się dlaczego w tekście jest dużo: anakolutów, niedokończonych zdań, równoważników, wyrazów dźwiękonaśladowczych. Uczniowie wyjaśniają ich funkcję. 8. Prowadzący pokazuje uczniom fragment filmu "Pamiętnik z powstania warszawskiego".Zakończenie zajęć:1. Uczniowie opisują uczucia, które budzi w nich utwór i film. Uzasadniają swoją Słuchacze porównują poznane dwa teksty kultury - krótka dyskusja. 3. Nauczyciel dziękuje za zajęcia i słownie nagradza najbardziej aktywnych słuchaczy.